مالیات بر زمین های بایر چیست؟
مالیات بر زمین های بایر (Land Value Tax) یک نوع مالیات است که بر ارزش زمین‌ها بر اساس موقعیت جغرافیایی آنها تعیین می‌شود. با توجه به این مالیات، افراد بر اساس ارزش زمین های خود مالیات می‌پردازند و نه بر اساس ساختمان‌هایی که روی این زمین‌ها قرار دارند. در این روش، مالیات برای خدمات عمومی مانند آب، برق، گاز، شبکه‌های جاده‌ای و مدارس و مراکز درمانی استفاده می‌شود.
مزیت اصلی این مالیات این است که افراد ترغیب می‌شوند که زمین‌های خود را برای فعالیت‌های اقتصادی به کار بگیرند، به جای اینکه آنها را بدون فعالیتی نگه دارند یا در آن سرمایه‌گذاری کنند. همچنین، این مالیات می‌تواند در کاهش ارزش زمین‌های بیش از حد و صرفه‌جویی در استفاده از فضای سبز شهری نیز مؤثر باشد.
با توجه به اینکه مالیات بر زمین های بایر بر اساس ارزش زمین‌ها و نه ساختمان‌هایی که روی آنها قرار دارند تعیین می‌شود، افراد نمی‌توانند با ساختمان سازی یا تحت فشار گذاشتن بر روی ارزش زمین‌های خود به تقلیل این مالیات برسند. این مالیات می‌تواند از منظر توزیع عادلانه بار مالیاتی نیز اثرگذار باشد، زیرا صاحبان زمین‌هایی که در موقعیت جغرافیایی مطلوبتری قرار دارند باید مالیات بیشتری پرداخت کنند.
علاوه بر این، با توجه به اینکه مالیات بر زمین‌های بایر بر اساس ارزش زمین‌ها و نه درآمد صاحبین آنها تعیین می‌شود، این مالیات به عنوان یکی از کارآفرینان محورترین روش‌های مالیاتی شناخته می‌شود. این موضوع به طور ویژه برای جوامع کوچک و مناطق خشک و کم توسعه با ارزش زمین‌های بالا اثر مثبت دارد، زیرا سبب انگیزه‌بخشی برای سرمایه‌گذاری در این مناطق می‌شود، این نوع مالیات جزو مالیات بر دارایی میباشد.
معافیت های مالیاتی برای اراضی بایر به شرح زیر است:
1. در صورت خروج اراضی بایر، پس از گرفتن گواهی از مراجع مربوطه، دیگر مشمول مالیات بر اراضی بایر نخواهید بود.
2. اگر برای اراضی بایر، مجوز احداث بنا و سازندگی از مراجع مربوطه صادر شود، تا پایان مهلت یا تمدید آن، در صورتی که بنایی در آنجا احداث شده باشد، مشمول مالیات نخواهید بود.
3. اگر پس از درخواست مجوز احداث، صدور مجوز بنا به دلایل خارج از اراده مالک امکان پذیر نباشد، به استثنای مواردی که صدور مجوز قانوناً ممنوع باشد، تا رفع دلایل مذکور، مالک از پرداخت مالیات متعلقه معاف خواهد بود.
4. اگر مالکان اراضی بایر اعلام آمادگی فروش این اراضی به وزارت مسکن و شهرسازی کنند و اقدامات لازم را برای فروش این اراضی انجام دهند، تا زمان اعلام آمادگی مالکیت این اراضی، به استناد تبصره ۲ ماده ۶ قانون مزبور، مشمول مالیات نخواهید بود.
5. مالکینی که خود یا افراد تحت تکفل آنها فاقد محل مسکونی مناسب بوده و دارای یک یا چند قطعه اراضی بایر باشند تا حد نصاب مقرر در قانون زمین شهری مصوب ۲۲/۶/۱۳۶۶ مجلس شورای اسلامی، از پرداخت مالیات معاف و نسبت به مازاد آن مشمول مالیات خواهند بود.
6. اراضی بایر تحت مالکیت شرکت هایی که تمام یا قسمتی از سرمایه آنها به دولت تعلق دارد، نسبت به سهم دولت، به استناد تبصره ۴ ماده ۱۶ قانون مزبور، از پرداخت مالیات معاف هستند.
7. زمین های بایر که متعلق به شرکت های تعاونی مسکن هستند و اسکان اعضا می باشند، معاف از پرداخت مالیات بر زمین های بایر هستند.
8. اراضی بایر متعلق به سفارتخانه‌ها به شرط معامله متقابل، به استناد تبصره ماده ۱۶ قانون مزبور، از مالیات معافند.
9. در مواردی که انتقال اراضی بایر به‌صورت قهری باشد، انتقال‌گیرنده اراضی بایر تا پایان سن ۲۰ سالگی، به استناد تبصره ۵ ماده ۱۶ قانون مزبور، مشمول معافیت مالیات بر اراضی بایر خواهد بود.
10. آن قسمت از اراضی بایری که مالک در آنها ممنوع المعامله می‌کند و یا بنا به دلایلی، به گواهی مراجع ذی‌صلاح دولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی بهره‌برداری از آنها از عهده مالک خارج باشد، به استناد تبصره ۶ ماده ۱۶ قانون مزبور، از معافیت مالیاتی برخوردار هستند.
11. اراضی بایری که در طرح شهرداری قرار گرفته و یا به‌علت دعاوی مالکیت از طرف سازمان اوقاف و امور خیریه با دولت یا شهرداری‌ها یا مؤسسات وابسته به دولت مالکان آنها به‌موجب گواهی مراجع ذی‌صلاح مربوطه، ممنوع المداخله شده‌اند، به استناد تبصره ۶ ماده ۱۶ قانون مزبور، از معافیت مالیاتی برخوردار هستند.
4.4/5 - (5 امتیاز)
ترتیب پیشنهادی مطالعه مقالات: